Wiele osób dopytuje lekarzy o zwolnienie lekarskie po punkcji lędźwiowej. Wystawienie L4 zależy od tego, jak zabieg wpłynie na zdolność od pracy. Komplikacje dotyczą około 30% pacjentów. Sprawdź, co będzie brane pod uwagę!
Wykonanie punkcji lędźwiowej może mieć charakter diagnostyczny lub leczniczy. W pierwszym przypadku celem jest pobranie płynu mózgowo-rdzeniowego do badania. W drugim – dokanałowe podanie leków przy znieczuleniu podpajęczynówkowym. Wśród wskazań medycznych do zabiegu są m.in. podejrzenie zakażenia i innych chorób ośrodkowego układu nerwowego (np. zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych), neuropatie, drgawki, krwawienie podpajęczynówkowe oraz zmiany nowotworowe. Zwolnienie lekarskie po punkcji lędźwiowej często trwa 1–2 dni – po zabiegu pacjent zwykle powinien leżeć na wznak przez 12–24 godziny. W razie powikłań objawy oponowe i inne dolegliwości mogą się utrzymywać przez tydzień, a czasami nawet ponad miesiąc.
Powikłania po nakłuciu i pobraniu płynu mózgowo-rdzeniowego. Zespół popunkcyjny
Sama procedura jest szybka i niemal całkowicie bezbolesna. Pacjent leży na boku lub pozostaje w pozycji siedzącej, z głową pochyloną do przodu. Lekarz znajduje odpowiedni punkt w przestrzeni międzykręgowej na plecach, dezynfekuje skórę i wykonuje nakłucie lędźwiowe. Igłę punkcyjną kieruje lekko ku górze, w stronę czaszki. Jeśli wszystko przebiega w prawidłowy sposób, całość zajmuje kilkanaście minut. Punkcja u dzieci trwa nieco dłużej z uwagi na konieczność wcześniejszego znieczulenia małych pacjentów.
Najczęstszą przyczyną zespołu popunkcyjnego jest pobranie zbyt dużej ilości PMR – przejrzystej cieczy, która powstaje z przefiltrowanego osocza. Ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego spada również w sytuacji, gdy pacjent nie przestrzega zaleceń po zabiegu. Jeżeli symptomy wystąpią lub nasilą się już po powrocie do domu, możesz przedłużyć zwolnienie lekarskie online. Zespół popunkcyjny objawia się poprzez:
- silny ból głowy;
- nadwrażliwość na bodźce zmysłowe (światło, dźwięk, zapach);
- nudności i wymioty;
- ból kręgosłupa;
- sztywność karku.
Kto dostanie zwolnienie lekarskie po punkcji lędźwiowej – kryteria wystawiania L4
Powikłania to nie jedyna kwestia, która ma znaczenie przy zwolnieniu lekarskim po punkcji lędźwiowej. Na wystawienie L4 wpływa wiele czynników – najważniejsza jest ocena zdolności do pracy i ryzyka pogorszenia stanu zdrowia w wyniku wykonywania obowiązków zawodowych. To wypadkowa takich zmiennych jak:
- samopoczucie pacjenta;
- nasilenie dolegliwości;
- wykonywany zawód;
- wiek;
- płeć.
Jeśli nie otrzymasz zwolnienia lekarskiego od razu, możesz złożyć wniosek o L4 online u innego lekarza. W takiej sytuacji pamiętaj o dołączeniu kompletnej dokumentacji medycznej oraz szczegółowego opisu swoich dolegliwości i zajęć w pracy.
Zalecenia po zabiegu diagnostycznym. Co robić na zwolnieniu lekarskim po punkcji lędźwiowej?
Bezpośrednio po punkcji lędźwiowej trzeba leżeć płasko na plecach, z wyprostowanymi kończynami dolnymi i górnymi – najczęściej przez 12–24 godziny, choć według niektórych lekarzy 60 minut w pewnych przypadkach w zupełności wystarczy. Dzień po zabiegu należy powstrzymać się od nadmiernego wysiłku fizycznego. W razie wystąpienia bólu głowy należy wrócić do pozycji leżącej, aż dolegliwości nie ustąpią, a ciśnienie płynu w rdzeniu kręgowym wróci do normy. Kolejne symptomy i nasilanie bólu to przesłanka do skontaktowania się z lekarzem, który wyda indywidualne zalecenia.
Bez względu na długość L4, należy wykorzystywać je zgodnie z przeznaczeniem. To oznacza odpoczynek i jak najszybszy powrót do pełni sił, aczkolwiek nie jest to dodatkowy urlop. Większość pacjentów pozostaje w domach i leży, a na zakupy czy po leki, na które została wystawiona e-recepta, wychodzą bliscy (rodzina, znajomi). W trakcie zwolnienia lekarskiego po punkcji lędźwiowej nie wolno wykonywać żadnej pracy, domowej czy zarobkowej. Również w sytuacji, kiedy objawy ustąpią przed końcem L4. Pracownik zawsze może wnioskować o skrócenie zwolnienia lekarskiego i wcześniejszy powrót do pracy.