Pacjenci często pytają, czy 37 stopni to gorączka. Tak nieznacznie podwyższona temperatura ciała jest stanem podgorączkowym, a nie gorączkowym. Przynajmniej z czysto medycznego, formalnego punktu widzenia. Sprawdź, o czym świadczy taki objaw!
Niektórzy mówią o gorączce za każdym razem, gdy wskazania termometru przekraczają 36,6°C. Tymczasem duży wpływ na wynik mają m.in. metoda mierzenia ciepłoty ciała, czas pomiaru i wiele innych okoliczności. Na pytanie „Czy 37 stopni to gorączka?” można odpowiedzieć krótko – nie. Być może to zupełnie prawidłowa temperatura, a może oznaka infekcji wirusowej lub innej choroby. Aby to ustalić, potrzeba więcej danych.
Czy 37 stopni to gorączka – najważniejsze informacje, pirogeny i dobowy rytm temperatury
Za utrzymywanie stałej ciepłoty i regulowanie temperatury ciała odpowiada ośrodek termoregulacji w mózgu. Jeżeli układ odpornościowy wyśle odpowiedni sygnał, np. pod wpływem zakażenia i tzw. pirogenów, następuje zmiana punktu nastawczego w podwzgórzu. Czasami organizm nagrzeje się do 37°C, a w innych przypadkach przekroczy 40°C i stworzy poważne zagrożenie sam dla siebie. Wysoka temperatura ciała jest potrzebna do namnażania leukocytów oraz wytwarzania przeciwciał. Za wywołanie gorączki lub stanu podgorączkowego odpowiadają przede wszystkim:
- czynniki zakaźne – wirusy, bakterie, grzyby i pasożyty;
- stany zapalne;
- zaburzenia odporności (reakcje alergiczne, choroby autoimmunologiczne);
- dysfunkcje tarczycy, problemy endokrynologiczne;
- nowotwory;
- uszkodzenia ośrodka termoregulacji, np. wskutek udaru cieplnego i przegrzania organizmu.
Dlaczego kwestia tego, czy 37 stopni to gorączka, wymaga rozbudowanych wyjaśnień? Wzrost temperatury ciała może być spowodowany nie tylko objawem chorobowym, ale również konsekwencją prawidłowego procesów fizjologicznych. W ciągu doby wskazania termometru wahają się średnio o 1°C. Największa ciepłota występuje najczęściej w godzinach popołudniowych i wieczornych, a najmocniej temperatura spada w fazie REM snu. Duże znaczenie mają też płeć i wiek. Wyższe wskazania nie muszą jeszcze oznaczać choroby, choć niektóre powody krótkotrwałego zwiększenia ciepłoty są dobrym uzasadnieniem wniosku o L4 online – do stanu podgorączkowego i podgorączkowego mogą się przyczynić również:
- wysiłek fizyczny;
- zmęczenie i przeciążenie organizmu;
- silne emocje;
- sytuacje stresowe;
- obfity posiłek;
- owulacja, ciąża.
Prawidłowa temperatura ciała, stan podgorączkowy i gorączka – terminologia medyczna, właściwy pomiar
Najlepiej pokazać na przykładzie, czy 37 stopni to gorączka. Istnieje kilka systemów klasyfikujących kolejne rodzaje stanów zależnych od temperatury ciała, ale główne różnice występują powyżej granicy 38°C. Poniżej przykład jednej ze skali stosowanej przez lekarzy do diagnostyki stanu ogólnego pacjentów:
- normalna temperatura ciała – 36,6–36,9 stopni Celsjusza;
- stan podgorączkowy – 37–38°C;
- niska gorączka – 38-38,5°C;
- umiarkowana gorączka – 38,5-39°C;
- znaczna gorączka – 39-40°C;
- wysoka gorączka – 40-41°C
- hiperpireksja – od 41,1°C.
Kolejne zakresy temperatury ludzkiego organizmu dotyczą mierzenia jej z termometrem pod pachą. Pomiary w dole pachowym należy wykonywać w godzinach porannych. Normy dla mierzenia temperatury ciała przez błonę bębenkową w uszach, błonę śluzową w ustach czy przez odbyt są wyższe o 0,3–0,5°C. W badaniach diagnostycznych niektórych chorób liczą się nie tylko suche wyniki pomiarów temperatury, ale też tzw. tor gorączkowy. Niektóre przypadłości charakteryzują się utrzymywaniem wysokiej ciepłoty, inne zmianami i nawracaniem stanu (pod)gorączkowego w określonych okienkach czasowych.
Wskazania do stosowania leków przeciwgorączkowych. Złe samopoczucie, termometr pokazuje ponad 39°C
Wiesz już, czy 37 stopni to gorączka. A czy takie wskazania termometru wymagają podejmowania jakichkolwiek działań? To zależy. Stan podgorączkowy nie stwarza bezpośredniego zagrożenia dla czynności życiowych organizmu – najczęściej świadczy właściwej pracy układu immunologicznego i reakcji na zakażenie wirusowe lub inne zagrożenie. Nie można jednak wykluczyć, że po upływie krótkiego czasu dojdzie do zaostrzenia przebiegu choroby i przy następnym pomiarze termometr wskaże znacznie wyższą wartość. W stanie podgorączkowym zwykle nie trzeba podejmować żadnych działań poza regularnym sprawdzaniem temperatury, chyba że ogólne samopoczucie pacjenta uległo znacznemu pogorszeniu. Takimi objawami w przypadku dzieci będą:
- płacz;
- krzyk;
- wiercenie się;
- brak apetytu.
Jeżeli dojdzie do wzrostu ciepłoty ciała powyżej 38,5–39°C, warto sięgać po paracetamol lub ibuprofen. Jeżeli leki przeciwgorączkowe dostępne bez recepty nie skutkują obniżeniem temperatury ciała, należy zastosować działania wspomagające – chłodne okłady i kąpiele, wietrzenie pokoju, zdejmowanie ubrań, picie naparów, chłodniejszych napojów itd. Czasami zostaje wystawiona e-recepta na silniejsze leki kombinowane. Natychmiastowej konsultacji lekarskiej wymagają następujące sytuacje:
- każdy stan gorączkowy u małych dzieci (przed ukończeniem 6. miesiąca życia);
- termometr pokazuje 39°C lub więcej;
- temperatura ciała zmienia się gwałtownie;
- gorączka nie spada pomimo stosowania leków i metod wspomagających;
- razem ze stanem gorączkowym występują dodatkowe objawy:
- intensywne biegunki lub wymioty;
- drgawki, drżenie kończyn;
- sztywność karku;
- duszności, problemy z oddychaniem;
- zaburzenia świadomości;
- wysypka lub inne zmiany skórne;
Czy 37 stopni to gorączka? Nie! Bez względu na to, jak zmierzysz temperaturę ciała
Nie ma potrzeby zbijania temperatury, gdy na termometrze zobaczysz 37°C. Co innego w przypadku gorączki, która zbliża się do niebezpiecznych wartości. Masz też świadomość, kiedy należy zgłosić się do lekarza i przyjmować leki przeciwgorączkowe. Niemowlęta mają słabo wykształcony ośrodek termoregulacji, dlatego u nich częściej dochodzi do wzrostów i spadków ciepłoty. Czy 37 stopni to gorączka? Nie, ale rozwijającego się objawu ogólnego choroby nigdy nie należy lekceważyć. Czasami warto wziąć zwolnienie lekarskie online i w tym czasie mocniej zadbać o swoje zdrowie.