Zwolnienie z WF od wielu lat jest przedmiotem nieustających debat pomiędzy rodzicami, nauczycielami wychowania fizycznego, a lekarzami medycyny. I oczywiście, każda z wyżej wymienionych stron będzie miała swoje racje dotyczące tego, kiedy i w jakich okolicznościach dziecko może otrzymać dyspensę z zajęć wychowania fizycznego. Dlatego też, o tym, jakie należy znać kwestie organizacyjne związane z tego typu dokumentem, porozmawiamy w dzisiejszym artykule.
Zwolnienie z WF– czym jest i jakie są jego rodzaje?
Zwolnienie z WF jest dokumentem, który wystawiany jest w celu udzielenia dziecku dyspensy z zajęć wychowania fizycznego. Może je wystawić rodzic lub opiekun prawny (w przypadku jednorazowego przypadku), lub też lekarz- który wystawić je może zarówno krótkoterminowo, jak i długoterminowo- nawet na cały rok szkolny. Jeżeli sytuacja dotyczy jednorazowej dyspensy, rodzic może ją wystawić, podając oczywiście powód zwolnienia. Może to być na przykład tradycyjne i powszechne problemy, takie jak lekkie przeziębienie, czy też niewielkie urazy (na przykład stłuczenia czy lekkie zwichnięcia). Może to być także przypadek powrotu do zdrowia po przebytym pobycie w szpitalu czy zabiegu. W przypadku dziewczynek, może to być także miesiączka, która często negatywnie wpływa na ogólne samopoczucie dziewcząt.
W jakich przypadkach zwolnienie wystawia lekarz?
Jak wyżej wspomniano, zwolnienie dziecka z uczestnictwa w lekcjach wychowania fizycznego, lekarz może wystawić zarówno krótkoterminowo, jak i długoterminowo. Jeżeli doszło do poważniejszego stłuczenia, lekarz może uznać, ze uczestnictwo w zajęciach będzie niewskazane przez chociażby 2-3 tygodnie. Jeżeli jednak stan zdrowia dziecka tego wymaga, to lekarz może również wystawić zwolnienie z uczestnictwa w zajęciach nawet na cały semestr, a nawet… na cały rok szkolny. W takim przypadku, uczeń na podsumowaniu półrocza czy też na świadectwie ukończenia klasy nie otrzymuje żadnej oceny z zajęć wychowania fizycznego. W rubryce tychże zajęć widnieje dopisek „zwolniony”
Jak wystawić zwolnienie z lekcji samodzielnie?
Kiedy nasze dziecko zmaga się z przejściowymi problemami zdrowotnymi i chcemy na krótki termin wystawić zwolnienie z uczestnictwa w zajęciach wychowania fizycznego, możemy tego typu dokument wystawić samodzielnie. Powinien on zawierać absolutnie podstawowe informacje, które pozwolą nauczycielowi udzielić naszemu dziecku dyspensy z zajęć. Są to zatem: dane naszego dziecka, data wystawienia dokumentu, okres obowiązywania zwolnienia, oczywiście jego powód, a na samym dole nasz podpis. Dopiero wówczas, tak wystawiane zwolnienie może być przez nauczyciela uznane za ważne. Warto o tym pamiętać- nie zawsze bowiem, istnieje konieczność bezpośrednich konsultacji u lekarza.
Zwolnienie z WF– co jeszcze warto wiedzieć?
Zwolnienie z WF związane jest także z kilkoma innymi, istotnymi informacjami. Zacznijmy od tego, że lekarz wystawiający konkretne zwolnienie z zajęć, może wystawić je na całościowe uczestnictwo w zajęciach, ale też i na… zwolnienie z konkretnych ćwiczeń. Miejmy zatem na uwadze fakt, że być może nie zawsze wskazane jest zwolnienie z całościowych zajęć. Jeżeli stan naszego dziecka na to pozwala, powinniśmy rozważyć właśnie dyspensę z ćwiczeń, które faktycznie negatywnie mogą wpłynąć na naszą pociechę. Jeżeli jednak nasze dziecko otrzyma całoroczne zwolnienie z zajęć, to tak naprawdę, formalnie tego typu zwolnienia udziela dyrektor szkoły, który opiera swoją decyzję oczywiście o dokument lekarski. Podanie o zwolnienie całoroczne najczęściej można zostawić w sekretariacie szkoły, który przekaże dokument prosto do rąk dyrektora placówki oświatowej.
Dlaczego warto mimo wszystko starać się uczęszczać na zajęcia wychowania fizycznego?
Specjaliści są jednak zgodni co do tego, że jeżeli powodem, dla którego ubiegamy się o zwolnienie z zajęć wychowania fizycznego, jest wyłącznie wola naszego dziecka- powinniśmy tego typu decyzję kilkukrotnie, dobrze przemyśleć. Specjaliści bowiem twierdzą, że brak ruchu fizycznego może mieć ogromny wpływ na zdrowie naszej pociechy. Dlatego też, tendencja powinna być raczej odwrotna- powinniśmy robić wszystko, aby dziecko do aktywności fizycznej po prostu zachęcać. Z pewnością poskutkuje to pozytywnie na jego ogólny stan zdrowia, a także zredukuje szansę występowania wielu chorób, w tym przewlekłych. To, co zatem może wydawać się nam przysługą w stosunku do dziecka, tak naprawdę będzie pewnego rodzaju niekorzystną decyzją, z punktu widzenia ogólnego dobrobytu zdrowotnego naszej pociechy. Zwolnienie z uczęszczania na zajęcia wychowania fizycznego powinno być podyktowane przede wszystkim stanem zdrowia dziecka, a nie jego przekonaniami czy chęcią uczestnictwa. Jeżeli jednak dziecko uparcie nie chce na nie uczęszczać- należy porozmawiać z dzieckiem o tym, jakie są tego prawdziwe przyczyny. I oczywiście- starać się je zniwelować.
